ابتدای آتش فساد،یک جرقه است
زین سبب،
باید از بروز این جرقه بیم داشت
ور نه شعله ، ساقه های خشک را
میکشد به کار خویش
میدهد به دست باد
میرود هر آنچه بوده... هرگز اینچنین مباد
هر گز این چنین مباد.
میتوان،
باز در کمین صبح روشنی نشست
میتوان ستاره وار
روشنای شب شد و رهی به خانه ها گشود
میشود هنوز هم ، شام تیره گناه را
با دو دست توبه و نیایشی شکست
میتوان،
ظلمت گناه را ز چهره حیات خویشتن زدود
میتوان،
خوب بود و خوب بود