.....جان

        هرگز ندیدم بر لبی لبخند زیبای تو  را

         هرگز نمیگیرد کسی در قلب من جای تو را

(آره....خیلی راسته!!! منظوره شاعر یک کسی بود، اگه تعداد زیاد باشه جای میگیردو مشکلی نیس!!!)

ببین عشق چی کار میکنه!!

خدائیش کی از این چیزا میخره و به طرفش میده؟!!!

فک کن!! بریم توی مغازه و بگیم: آقا ببخشید از این افسانه جان یا هاشم جان یه دونه بدید....خیلی ضایعست...ضایع تر اینکه اینو به طرف بدی و طرف بزنه به دیوار اتاقش ....فاجعه تر از همه ی اینا اینه که خودت از عشق طرف ( که شاید تو رو گذاشته و رفته، یا هست ولی نیست، یا دوس داری باشه ولی نیس، یا شایدم نه تو دوس داری باشه نه اون دوس داره ( این مورد کمتر دیده شده که دو طرف نخوان ولی بازم از این چیزا بخرن....ولی عشقه دیگه!!! خل میکنه آدمو)) بزنی به دیوار اتاقت....

ولی اعتماد به نفسه ها....خودت واسه خودت بخری و بزنی به دیوار اتاقت و هر دفه که ببینی که نوشته:" ....جان! چشمان تو به من امید به زندگی میدهد، یا از عشق تو من مردم،مرغم" ( نمیدونم، یه چی تو همین مایه ها)...وای چه فازی میده!!!...در این مورد خرید این چیزا موردی نداره البته اگه روتون میشه برید بخرید.

جداَ این فروشنده ها وسازنده ها توی نوآوری و خلاقیت یکه یک اندااااا.....با وسایل خیلی ساده، چقدر تمیز فرهنگ سازی میکنن و چقدر فکراشون بازه واسه ساختن ابزار ابراز عشق!!!(اونم چه عشقی!!)