سلام
من برگشتم....
سفر خیلی خوبی بود. خیلی خوب!!! اصلا یه درصدم فک نمیکردم که اینجوری باشه...آدمایی که من توی عمرم تا به حال ندیده بودم، آدمایی که فقط به هم خیر میرسوندن، آدمایی که هزار قدم واسه دیگری بر می داشتند و نمی گذاشتند کسی بفهمه، آدمایی که.....فقط میتونم بگم از این آدما تا حالا توی زندگی من نبودن، آدمای زندگی من اگثرا....نمیدونم...نگم بهتره...ولی تا حالا شده شما با نیت خوب با یکی دوستی کنید و طرف مقابل با نیت استفاده و خیر رسیدن فقط و فقط به خودش باشه؟!!!!!....آدمای زندگی من اکثرا این مدلی بودند ، آدمایی که فقط نگران خودشونن ، آدمایی که واسه خودشون اشک می ریزن و فقط واسه خودشون قدم بر می دارن.....
خدا رو هزار مرتبه شکر که این آدما دیگه تو زندگی من نیستن، البته بنا بر اجبار بعضی هاشون هستند ولی دیگه واسم کم رنگ شدن، خیلی کم رنگ، شایدم بی رنگ.....
خیلی خوشحالم که به این سفر رفتم ، چشمام به خیلی مسائل باز شد، فک میکنم واسه همه آدما از این سفرا لازمه....ولی خیلی زود گذشت، 2 هفته بود اما در یه چشم به هم زدن برگشتم تهران....کاش هیچ وقت بر نمی گشتم، اونقدر آدمای اونجا خوب بودن که وقتی فرداش اومدم دانشگاه واسه ثبت نام. حالم گرفته شد...یه جورایی حس بدی پیدا کردم، از جو دانشگاهمون بدم اومد، از آدماش بدم اومد.دیگه دلم نمی خواد آدماشو ببینم حتی اونایی که....
ادعا...
ادعا...
ادعا...
بسه دیگه...
تا کی می خوان با حرفا و ظاهرشون دیگران و گول بزنن؟!!!....آب ندیدن وگرنه شناگرای ماهری اند!!!!
بی خیال ...نمی خوام حال خیلی خوبم و خراب کنم....
راستی چند تا از بچه ها بهم گفتن که چرا مدل نوشتنم اینجوری شده و زشت شده و دیگه مثل قبل پر انرژی نیست و دیگه حوصله ی خوندن وبلاگ و ندارن و از این حرفا.....دوستای خیلی عزیز هر زمانی آدم حس یه مدل نوشتن و داره مطمئن هم باشید من هنوز مثل قبل پر انرژی هستم و هیچ مشکلی هم نیست فقط یه نمه تنبل شدم....اگرم واقعا حس خوندن ندارین، واقعا مشکلی نیس....از همتون سر نزدن و می پذیرم!!!!
همین دیگه...
فقط...
آدمی غافل است که نداشتن برخی چیزها ی دلخواه چاشنی خوشبختی است!!!
تا بعد....
